Στην Κύπρο δυστυχώς προσπαθούν να μας πείσουν πως όλα είναι ειρηνικά, αγγελικά πλασμένα και τα πάντα οδηγούνται προς το καλύτερο. Ισχύ όμως κάτι τέτοιο;;; Δεν νομίζω. Το να ξυπνώ κάθε πρωί και να βλέπω το μισοφέγγαρο να αμαυρώνει τον Πενταδάκτυλο άλλα μου λέει. Μου θυμίζει κάτι που πάει να ξεχαστεί, κάτι που θέλουν κάποιοι να μας κάνουν να ξεχ'ασουμε ή να το διαφοροποιήσουν. Η πρόοδος αυτό απαιτεί. όμως εμείς τι θα πούμε; Η μάνα του αγνοούμενου;; Η μάνα του Εθνοφρουρού και του ΕΛΔΛΥΚάριο;; όσοι έχασαν τα σπίτια τους, το μέλλον τους και το παρελθόν τους;; ΕΜΕΙΣ ;; Ολα αυτά μας ταλανίζουν και μας ξυπνούν μνήμες πόνου και λύπης. Δεν θα γονατίσουμε δεν θα παραδοθούμε. Ελευθερία ή Θάνατος. Με την βοήθεια του Θεού και Πίστη στην Πατρίδα όλα είναι εφυκτά. Συναγωνιστές μόνο ενωμένοι προχωρούμε.
ΚΥΠΡΟΣ ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΑΥΤΟΝΟΜΗ
ΕΘΝΙΚΗ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ
